Plac Franklina Roosevelta to jeden z głównych placów Olsztyna. Znajduje się niemal w centrum miasta, wśród wielu innych ciekawych, zabytkowych miejsc. W czasach Prus Wschodnich pełnił głównie funkcję handlową i nazywany był Pferd-Markd (Targ Koński). W latach 1894-1896, na zlecenie olsztyńskiego fabrykanta Louisa Beyera, zbudowanna została tam niewielka budowla nazwana Willa Beyer. Do dzisiaj nurtująca jest związana z nią kwestia, co miał na myśli jej projektant, Albrecht Ehrhardt z Olsztyna, który pozostawił nam pałacykowatą willę odznaczającą się oryginalnym eklektycznym wyglądem. Natomiast pytanie brzmi, jaki tak naprawdę styl posiada ta budowla.
Współcześnie chyba najprościej odpowiedzieć, że na jej kształt składa mieszanka neorenesansu francuskiego i klimatu architektury rosyjskiej. Oba style operują dużym kontrastem w zestawieniu kolorów ścian i detali. Nieklasyczna tynkowa dekoracja willi bliższa jest raczej motywom rosyjskim, a zamykająca perpektywę pobliskiej ulicy Pieniężnego wieża jest charakterystyczna dla neorenesansu francuskiego. Cała bryła jest dobrze wyeksponowana, jest to budynek jednokondygnacyjny na wysokim podpiwniczeniu ze ścianką kolankową, nakryty wielopołaciowym dachem. W północno-zachodnim narożniku znajduje się górująca nad obiektem i najbliższym otoczeniem wspomniana już dwukondygnacyjna wieżyczka zwieńczona czterospadowym, skośnym dachem i przeszkloną latarnią.
Na początku XX wieku plac, na którym mieści się Willa Beyer, zatracił swe pierwotne znaczenie, przestał być miejscem targowym na rzecz budowanych wokół kamienic. Było to następstwem szybko rozwijającego się miasta i braku miejsca pod zabudowę. Okres II wojny obszedł się dość łaskawie z tym budynkiem. Po niewielkim remoncie na poczatku lat 50. ubiegłego wieku w willi ulokowano Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (potocznie zwane przez mieszkańców TPPR). Było to wówczas miejsce odczytów, spotkań i wyświetlania filmów. Jak można się łatwo domyślić, prezentowane było wyłącznie kino radzieckie.
W latach 70. i 80. usunięto wszystkie przylegające do willi kamieniczki, a w roku 1990 - wskutek zmian politycznych - zamknięto TPPR. Willę zakupił olsztyński oddział Invest Banku. W 1997 roku dokonano gruntownego remontu i rewitalizacji obiektu, ale jeszcze wcześniej, bo 8 listopada 1989 roku Willa Beyer została oficjalnie wpisana do rejestru zabytków.