Wśród budynków leżących na terenie Łazienek Królewskich w Warszawie znajduje się Podchorążówka, nazywana również Wielką Oficyną. Obiekt usytuowany jest w pobliżu Pałacu Na Wyspie, na wschodnim brzegu Stawu Północnego.
W końcu XVII wieku ówczesny właściciel Łazienek, marszałek wielki koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski, zbudował w tym miejscu pałacową kuchnię. W dobie rozkwitu życia na dworze króla Stanisława Augusta kuchnia okazała się zbyt mała. Krół podjął decyzję o rozbudowie budynku. Opracowanie projektu i budowę zlecił Dominikowi Merliniemu. Inwestycję zrealizowano w latach 1778-1780, powiększając dawną kuchnię i dobudowując doń piętrowe skrzydło od północy. W 1788 r. podczas kolejnej rozbudowy kompleks uzupełniło skrzydło południowe. W tej postaci Wielką Oficynę możemy oglądać obecnie.
Klasycystyczna budowla - oprócz gastronomicznych - pełniła również funkcje mieszkalne. Od 1815 r. w Wielkiej Oficynie mieściła się Szkoła Podchorążych założona przez wielkiego księcia Konstantego. W odnowionym w 2011 r. budynku znajduje się oddział Muzeum Wychodźstwa Polskiego im. Ignacego Jana Paderewskiego.