Błogosławiony Ładysław z Gielniowa był zakonnikiem tutejszego klasztoru, a od 1487 r. prowincjałem zakonu Bernardynów w Warszawie. Tworzył polskie i łacińskie pieśni religijne, jest też autorem poematu opiewającego najazd Turków na Podole. Szeroką sławę zyskał jako natchniony kaznodzieja, którego kazania przyciągały rzesze słuchaczy i poruszały umysły wiernych. Zmarł w 1505 r., a w 1753 został zaliczony przez papieża Benedykta XIV w poczet błogosławionych i uznany za patrona Warszawy.
Kaplicę ufundował w 1620 r. kanclerz wielki koronny Feliks Kryski jako własną kaplicę grobową. W XVIII w. poświęcono ją kultowi błogosławionego Ładysława.
Nad portalem ujmującym wejście do kaplicy, wzbogaconym iluzjonistycznie malowaną architekturą, znajduje się kompozycja rzeźbiarska złożona z globu ziemskiego, nad którym unosi się skrzydlata postać Sławy z puzonem. Poniżej globu dwa aniołki podtrzymują atrybuty błogosławionego – dyscyplinę i słup z Chrystusem Ubiczowanym.
Wnętrze kaplicy pokrywają malowidła pędzla brata Walentego Żebrowskiego wykonane w latach 1750-1753. Na ścianach zostały ukazane sceny z życia błogosławionego: Uzdrowienie z głuchoty tercjarza Babskiego, Wizję księżnej mazowieckiej Anny z Radziwiłłów oraz Sublewację kości Ładysława. W tej ostatniej scenie artysta przedstawił króla Zygmunta Augusta i Annę Jagiellonkę w otoczeniu dostojników duchownych i świeckich. Wyżej widać personifikację korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego, a na pendentywach wspierających kopułę – wyobrażenia czterech części świata.
Kopułę wypełnia scena niebiańska – przedstawienie Trójcy Świętej, Maryi oraz klęczącego Ładysława. Scenę tę okala orszak postaci, wśród których znajdują się święci polscy – Wojciech, Stanisław, królewicz Kazimierz Jagiellończyk i Jacek Odrowąż.
W rokokowym ołtarzu umieszczone są relikwie błogosławionego w srebrnej trumience podtrzymywanej przez dwa aniołki. Po bokach stoją cztery posągi znakomitego dłuta, symbolizujące cztery cnoty kardynalne, a wyżej znajduje się napis: „Tuere Patrium Regnum et invocatus subveni” – „Ochraniaj ojczyste królestwo, a wezwany przybądź mu z pomocą”.