Przy ulicy Głogowskiej, w pobliżu Parku Wilsona stoi potężna kamienica mieszkalna. Zajmuje dużą działkę pomiędzy ulicami Strusia i Berwińskiego.
Kamienica powstała na zlecenie poznańskiego magistratu w 1928 r. Jej projekt opracował zasłużony dla miasta architekt Władysław Czarnecki. Nadał jej klasycystyczną formę o nienagannych, symetrycznych proporcjach oraz odpowiednie zdobienia. Czterokondygnacyjny budynek ozdobiły na wysokości pierwszego i drugiego piętra wnęki w elewacjach ujęte w pilastry imitujące korynckie kolumny. Kamienicę nakrywał wysoki, łamany dach kryty dachówką. Umieszczono w nich powiekowe okna poddasza.
Na parterze znalazły swoją siedzibę Bank Miasta Poznania, Wiejska Kasa Podatkowa oraz różne sklepy. Wyższe kondygnacje zajęły lokale mieszkalne.
W kamienicy mieszkał i miał swoją pracownię rzeźbiarz i artysta kabaretowy Ludwik Puget. Pochodzący z Krakowa Puget współpracował z tamtejszym kabaretem „Zielony Balonik”, a w Poznaniu współtworzył kabaret „Różowa Kukułka”.
Kamienica oznaczona numerami 48/50 w niezmienionej formie istnieje do chwili obecnej.