Klebark Mały to niewielka miejscowość położona między Olsztynem, a Klebarkiem Wielkim. Pierwsze wzmianki o tej wsi sięgają 1352 r. ale jako oficjalna datę lokacji podaje się 27.05.1357 r., pierwotna nazwa to po prostu Klebark. W czasie wojny trzynastoletniej Klebark został całkowicie zniszczony i wyludniony. Rekolonizacji tego miejsca podjął się Mikołaj Kopernik rezydujący wówczas w Olsztynie. W latach 1517-1521 zaludnił ponownie te tereny ściągając osadników z różnych terenów Polski. Zasiedlenie odbywało się jednak w dwóch miejscach, co spowodowało podział na dwie wsie, obecnie Klebark Mały i Klebark Wielki. Zabudowa tej miejscowości to przede wszystkim nowoczesne budynki o charakterze jednorodzinnym, jednak można jeszcze odnaleźć piękne przykłady starego budownictwa z pocz. XX w.
Wieś posiada też dwa elementy związane z małą architekturą sakralną, typowe warmińskie kapliczki. Jedna usytuowana jest przy wjeździe, postawiona na niewielkim wzniesieniu z dojściem po betonowych schodach. Jest murowana z czerwonej cegły, na planie kwadratu, trójstronna, wokół niej znajdują się nisze z figurami wotywnymi. Ta kapliczka jest dowodem jak wiele one znaczą dla mieszkańców tych terenów; ze względu na zły stan w 2001 roku dokonano całkowitej rekonstrukcji, demontując ją i dokładnie odtwarzając przy wykorzystaniu oryginalnych cegieł.
Druga znajduje się na wydzielony terenie dokładnie w centrum wsi. Postawiono ją pod koniec XIX w., świadczy o tym metalowa sterczyna z chorągiewką na której widnieje data 1894. Wybudowano ją również z czerwonej cegły na planie wieloboku, trzykondygnacyjna. W środkowej części znajdują się łukowe nisze i jest to jedna z niewielu kapliczek zawierająca oryginalnie zachowane drewniane figury. Górna część zawiera dwukierunkowy prześwit, uwagę zwraca umieszczony tam piękny stary krucyfiks. Całość ogrodzona jest niebieskim płotem. Kapliczka jest zadbana jednak odciśniętym piętnem czasu mimo że jest często odwiedzana.
Te miejsce zawiera też smutną historię; w pobliżu kapliczki 1945 r. została zastrzelona przez żołnierzy radzieckich mieszkanka Klebarka, jej grób znajduje się wewnątrz ogrodzenia ją okalajacego.