Budynek młyna na Wieprzu i stojący po drugiej stronie pomnik chrząszcza są dla każdego turysty wskazówką, że wjeżdża do Szczebrzeszyna.
Młyn został wybudowany na początku XX wieku, z woli Ordynata hrabiego Maurycego Zamoyskiego. Budynek ten pierwotnie przeznaczony był na magazyn zboża i mąki w którym znajdowało się także pomieszczenie socjalne dla młynarzy. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej, obiekt odkupili od Ordynacji prywatni inwestorzy i pod ich zarządem młyn pod względem przemiału zboża był największym w województwie lubelskim i jednym z większych w Polsce. W latach 20-tych ubiegłego wieku, w okresach nocnych, młyn napędzał turbiny i dostarczał energię elektryczną do oświetlania ulic.
Po II wojnie światowej w latach 50-tych młyn został przejęty przez państwo i oddany w użytkowanie, Gminnej Spółdzielni „SCh" w Szczebrzeszynie.Młyn i śluza eksploatowane bez konserwacji i pozbawione fachowej opieki stopniowo niszczały. Najpierw zniszczona została śluza, a później uszkodzeniu uległy nie-konserwowane i nienaprawiane urządzenia młynarskie, na skutek czego młyn przerwał pracę w 1978 roku.Niszczejący obiekt zakupił kolejny inwestor,specjalista młynarski i wyposażył młyn w nowoczesne urządzenia i wyposażenie.
Odrestaurowany młyn wznowił pracę w 1985 roku, a z uwagi na zachowaną pierwotną architekturę stanowi oryginalny i charakterystyczny zabytek Szczebrzeszyna.