Pomorsko jest sporą, zadbaną wsią na prawym brzegu Odry. Przed wojna nosiło nazwę Pommerzig i należało do największych miejscowości ówczesnego powiatu krośnieńskiego. Dziś leży w powiecie sulechowskim i jest przynajmniej o połowę mniejsze.
W centrum wznosi się neogotycki kościół z 1858 r., przed którym zachowała się podstawa pierwszowojennego pomnika. Świątynia nosi wezwanie św. Wojciecha. Zbudowano ją dla ewangelików a po wojnie przystosowano do potrzeb kościoła rzymsko-katolickiego.
Nieco dalej, w południowej części miejscowości natrafimy na zachowany w niezłym stanie zespół pałacowy. Z kościołem łączy go dyskretna ścieżka, z jednej strony granicząca z malowniczym, choć nieco zapuszczonym stawkiem, z drugiej dotykająca niemal nowoczesnego „Orlika” ( kompleksu boisk sportowych).
Pałac powstał w pierwszej połowie wieku XVIII (ok.1726 r.), za czasów von Schmettowów. Przebudowano go dość znacznie w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku. Wzniesiony na planie prostokąta, piętrowy, z cylindryczną, trzykondygnacyjną wieżą dziś mieści gimnazjum i wiejską bibliotekę . Od frontu ozdabiają go reprezentacyjne schody i płaskorzeźba nad wejściem, od podwórza – drewniana weranda.
Weranda wychodzi na ciekawie zakomponowany park. Rosną w nim okazałe drzewa. Ich przeciętny wiek wynosi 150 lat, ale jest wśród nich liczący co najmniej dwa razy tyle dąb szypułkowy i jedna z najgrubszych w Polsce olszy czarnych (ok. 350 cm obwodu). Są potężne świerki, graby, buki i kasztanowce.
Cały zespół pałacowy, tj. sam dwór, oficyna, park i dom obok bramy wjazdowej objęte są opieką konserwatorską. Wpisano je do rejestru zabytków w roku 1982 r.
W pobliżu wsi funkcjonuje też przeprawa promowa przez Odrę.