XVIII wieczny ołtarz z czarnego marmuru w ambicie katedry jest dziełem Francesco Placidiego. W centralnej części ołtarza artysta umieścił XIV wieczny krucyfiks, dla którego tło stanowi srebrna trybowana blacha, ta pochodzi z XVII wieku, od tego też czasu krucyfiks przesłonięty jest czarnym tiulem jako żałoba z "potopu szwedzkiego ". Wszystko wskazuje więc na to, że ołtarz w tym miejscu ma wielowiekową tradycję.
Chrystus na krzyżu to postać zmarłego, ciało obwisłe z przechyloną pośmiertnie głową. Loki na głowie wykonane zostały z włosia, promienie srebrne. Tradycja podaje, że Chrystus z krzyża przemówił do królowej Jadwigi podczas jej modlitwy i nakazał zawarcie małżeństwa z Jagiełłą ukazując jej wizję chrztu Litwy.
Modlitwę przed tym ołtarzem przerwano królowej Marysieńce przekazując jej wiadomość o zwycięstwie pod Wiedniem. Król Jan III Sobieski jako wotum dziękczynne u stóp Chrystusa zawiesił strzemię Kara Mustafy.
Kardynałowie Angelo Giuseppe Roncali, Karol Wojtyła, Joseph Ratzinger po modlitwach przed tym ołtarzem dostąpili łaski powołania na tron Piotrowej Stolicy.
W ołtarz wmontowano relikwiarz ze szczątkami królowej Jadwigi po jej beatyfikacji.