Tarnowskie Góry podobnie jak okoliczne miasta wschodniego Górnego Śląska na początku XIX wieku przeżywały „przemysłowy boom”. Kiedy na świecie rozwijała się kolej żelazna, trafiła także do miasta Tarnowskie Góry. Wcześniej węgiel do miejscowej huty żelaza dowożono wozami, co opóźniało produkcję, bo wozy były zbyt powolne. W 1857 roku do Tarnowskich Gór doprowadzono pierwszą linię kolejową, a z czasem kolejne. Początkowo linie kolejowe w państwie pruskim były prywatne, dopiero pod koniec XIX wieku, prawdopodobnie decyzją ówczesnego cesarza Niemiec, kolej m.in. na terenach wschodniego Górnego Śląska upaństwowiono.
Ok. roku 1880 wybudowano budynek dworca kolejowego w Tarnowskich Górach, według projektu Roberta Hönscha, projektanta m. in. kilku kamienic przy rynku we Wrocławiu. Budynek dworca kolejowego w Tarnowskich Górach jest wybudowany w stylu neorenesansowym, z cegły, otynkowany, osadzony na kamiennym cokole, o dwóch kondygnacjach. Na środku elewacji frontowej widoczny jest ryzalit z wejściem głównym do budynku.
Nad wejściem widoczne są trzy medaliony, wśród których widoczny jest herb Tarnowskich Gór i godło państwowe, orzeł w koronie. Pierwotnie były to herby ówczesnego państwa pruskiego, miasta Tarnowskie Góry i Wrocławia, jako miasta stołecznego całego Śląska. Ryzalit zwieńczony jest balustradą balkonową, tworzącą tzw. “pseudo attykę”.
W późniejszym okresie budynek był przebudowywany. Podczas przebudowy w latach 60. XX wieku zmodernizowano wnętrze budynku dworca, na szczęście elewacje “nie ucierpiały”..... Dziś Tarnowskie Góry nadal pełnią rolę ważnego węzła kolejowego na terenie Polski.