Przez Kronowo przebiega droga wojewódzka nr 595, łączy ona Barczewo z Jezioranami. Jednak poprzez rozliczne polne trakty przebiegające przez kolonie tej wsi możemy dotrzeć do kilku innych miejscowości. Niektóre takie miejsca położone są przy głównych drogach, ale i są takie do których niestety bez dobrej mapy ciężko trafić. Poza kapliczkami znajdującymi się w samym Kronowie, w pewnym oddaleniu od centrum możemy odnaleźć jeszcze trzy, pochodzą one z końca XIX w. oraz z początku XX w. i usytuowane są w miejscach nazywanych ogólnie właśnie jako na kolonii.
Pierwszy taki obiekt odnajdziemy przy wspomnianej drodze wojewódzkiej, zalicza się ją do kapliczek przydomowych dlatego iż znajduje się na terenie prywatnym przy zabudowaniach właściwie już na granicy dwóch wsi. Jest to budowla typowa i bardzo charakterystyczna dla lat 30-tych XX w., murowana z czerwonej cegły o stopniowanej podstawie oraz całości kształtu w zgeometryzowanej formie. Obecnie cegły pomalowane są brązową farbą a fugi podkreślone białą, niestety zatraciło to nieco jej pierwotny surowy wygląd.
Zupełnie inny widok zastaniemy przy drodze do Wipsowa, na poboczu wśród zieleni stoi neogotycka kapliczka pochodząca z początku XX w. Wyniosła budowla również z czerwonej cegły, cztery przyboczne przypory przechodzące z sterczyny oraz duża ostrołukowa przeszklona nisza od frontu. We wnęce duża figura Matki Bożej z Dzieciątkiem w otoczeniu kwiatów oraz innych elementów religijnych. Od frontu widoczne są również dwie cegły z wyrytym rokiem 1914, prawdopodobnie jest to data jej wystawienia.
Do ostatniej kapliczki trzeba udać się już dość daleko od centrum Kronowa, do samotnego siedliska w otoczeniu pól. Pochodzi ona z końca XIX w., pierwotnie murowana z czerwonej cegły z zachowaniem neogotyku, duża przeszklona wnęka w środkowej części oraz mniejsza w poziomie górnym. Obecnie kapliczka nosi widoczne ślady licznych przekształceń zwłaszcza w partii szczytu, została również otynkowana na biało przykrywając oryginalną cegłę. Jej otoczenie stanowi pięknie kute ogrodzenie z kwiatami wewnątrz, chociaż widać na niej piętno czasu to da się jednak zauważyć pieczę pobliskich gospodarzy.
Ta kapliczka chyba najbardziej oddaje klimat tego regionu, jej położenie, biała sylwetka i rozległa przestrzeń wokół. Teoretycznie znajduje się ona przy drodze do miejscowości Próle, jednak po kilku kilometrach droga ta po prostu znika wśród zboża. Cóż, na tym właśnie polega czar zagubionych kolonii warmińskich wsi.