Warszawska Fabryka Sprężyn zwana „Drucianką” mieściła się przy ulicy Objazdowej 1 w warszawskiej dzielnicy Praga Północ. Swoją działalność rozpoczęła w 1899 r. jako Spółka Akcyjna Warszawskiej Fabryki Drutu, Sztyftów i Gwoździ. Projekt zabudowań fabrycznych wykonał architekt Kazimierz Loeve.
Budynek portierni i administracyjny zostały wzniesione w tzw. stylu „ceglanym”, który funkcjonował na przełomie XIX i XX w. i był typowym przykładem ówczesnej architektury municypalnej i przemysłowej. Wykonane były z czerwonej cegły, a zdobienia nawiązywały do form neogotyckich. Od początku swego istnienia zajmowała czołową na terenie Królestwa Polskiego pozycję jeśli chodzi o produkcję gwoździ, drutu kolczastego i łańcuchów. Zarządzana była przez Belgów z siedzibą w Brukseli. W okresie II Rzeczpospolitej w zakładzie pracowało ponad 360 robotników. „Drucianka” miała istotny wpływ na robotniczy charakter dzielnicy, który trwale wpisywał się w krajobraz społeczny i kulturowy Pragi.
We wrześniu 1939 r. podczas bombardowania część budynków uległa zniszczeniu. Na terenie fabryki w połowie 1940 r. została zorganizowana działalność konspiracyjna po przez kolportaż tajnej gazetki. W wyniku kolaboracji z Niemcami jednego z robotników w październiku 1940 r. okupanci hitlerowcy otoczyli fabrykę i aresztowali ponad 30 robotników, wśród których był Karol Wójcik. Zostali oni wywiezieni do obozu zagłady w Oświęcimiu, gdzie większość z nich poniosła śmierć. Zginął tam także Karol Wójcik, wieloletni pracownik fabryki, działacz Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy, Komunistycznej Partii Polskiej. Fakt ten upamiętnia tablica na fasadzie budynku, umieszczona w 10 – tą rocznicę śmierci w dniu 10 marca 1951 r.
W 1944 r. z inicjatywy Władysława Dworakowskiego powstał komitet samoobrony fabryki, który miał na celu ochronę zakładu przed grabieżą. Dzięki czemu w czasie ewakuacji fabryki, zostały ukryte przed Niemcami pasy transmisyjne, smary, cynk, ołów itp.
W 1946 r. zakład został znacjonalizowany i wznowił produkcję pod nazwą Warszawska Fabryka Drutu i Gwoździ im. Karola Wójcika. W 1952 r. został przekształcony na Warszawską Fabrykę Sprężyn, który zajmował się produkcją sprężyn dla przemysłu lotniczego, rolniczego i motoryzacyjnego w tym dla fabryki samochodów na Żeraniu. Swoją działalność zakończył w 2000 r.
W 2010 r. zabudowania „Drucianki” zostały wpisane do rejestru zabytków.