Nieco dalej, od placu Sejmu Śląskiego, a przy tym od siedziby władz wojewódzkich, w tej samej linii bocznej zabudowy, ale przy ulicy Księdza Józefa Lompy, wznosi jeden z monumentalnych budynków w południowo-wschodniej części Katowic. Jest to budowla zaprojektowana przez katowickiego inżyniera Tadeusza Michejdy z Lucjanem Sikorskim, na zlecenie ówczesnego Syndykatu Polskich Hut Żelaznych, w stylu nowoczesnego klasycyzmu, a oddany został do użytku w 1930 roku.
Jest to prosta bryła, posiadająca niewiele detalów architektonicznych i to nie nimi przyciąga oko, a swoją monumentalnością. Elewacja główna posiada nieco wysunięty przed lico muru portyk, złożony z filarów, o przekroju kwadratu, obejmujące całą wysokość elewacji, podtrzymują wydatny gzyms, a opierają się, jako na podstawie-na wysuniętej części wysokiego przyziemia.
We wnętrzach, uwagę zwrócą niewątpliwie modernistyczne żyrandole, geometryczne witraże, z symbolami nawiązującymi do hutnictwa, a także sala konferencyjna, z oryginalnym, przedwojennym oświetleniem kasetonowego sufitu.
W latach międzywojnia mieściła się tu ambasada Finlandii, potem budowlę przejęło Ministerstwo Hutnictwa, a obecnie zarządcą jest Centrala Zaopatrzenia Hutnictwa SA, Sąd Rejonowy z Okręgowym w Katowicach.