Kamienica położona jest praktycznie w środkowej części ulicy Adama Mickiewicza, tuż w pobliżu skrzyżowania z ulicą Mikołaja Kopernika. Jest to budynek murowany z cegły i otynkowany, posiada trzy kondygnacje z użytkowym poddaszem oraz jest w całości podpiwniczony. Bardzo ciekawa jest elewacja frontowa, a zwłaszcza jej dekoracyjne ceglane detale.
Kamienica była budowana w latach 1905 – 1910, a jej pierwszym właścicielem był Otto Naujack. On sam był znanym olsztyńskim przedsiębiorcą budowlanym i członkiem Rady Miasta, w tamtych latach był także właścicielem kilku podobnych obiektów. Jednak po zakończeniu I wojny światowej kamienica zmieniła właściciela, w dokumentach z 1927 roku jako głównego najemcę wymienia się Aleksandra Rentza. W roku 1937 budynek znów zmienił posiadacza, został nim restaurator Johann Hintzmann.
Okres wojny był bardzo łaskawy i dom nie ucierpiał w sposób znaczący, a w styczniu 1945 roku żołnierze radzieccy urządzili nawet w nim punkt opatrunkowy. Po zakończeniu wojny budynek stał się mieniem komunalnym, w jednym z pokoi przez pewien czas mieszkała warmińska poetka Maria Zientara-Malewska. Dziś prócz lokali mieszkalnych jest siedzibą różnych firm, przeprowadzono też gruntowny remont skutecznie odświeżając dawny wygląd.
Do rejestru zabytków kamienica wpisana została w 1988 roku.