Barokowy, drewniany kościół filialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny został przeniesiony do Ciborów-Kołaczek w roku 1979. Zbudowano go około połowy XVIII w. w odległych o kilkanaście kilometrów Zawadach. Był tam trzecią z kolei świątynią postawioną na tym samym miejscu. Po wybudowaniu w Zawadach nowego, murowanego kościoła, stary został rozebrany i przeniesiony do wsi Cibory Kołaczki. Rekonsekracji dokonał w 1980 r. ks. bp Sasinowski nadając mu wezwanie takie, jakie nosił pierwotny, najstarszy zawadzki kościółek.
Bezwieżowa, wzniesiona na rzucie prostokąta świątynia jest orientowana. Po obu stronach posiada zakrystie, na dachu sygnaturkę. Konstrukcja zrębowa, posadowiona na kamiennym fundamencie, ściany oszalowane deskami. Wnętrze trójnawowe, pokryte ornamentalną polichromią. Wyposażenie składające się z „trzech eklektycznych ołtarzy i neomanierystycznej ambony” trudne do obejrzenia; główne drzwi świątyni zamykane od wewnątrz (nie mają nawet dziurki na klucz). Nabożeństwa odbywają się tylko w niedzielę.
Razem z kościołem przeniesiono do wsi drewnianą, zabytkową dzwonnicę. Obiekty są bardzo dobrze widoczne z przebiegającej obok drogi ekspresowej S8 .