Wykuty w kamieniu Pomnik Powstańców Śląskich - dar warszawiaków dla Ślązaków - od 40 lat jest jednym z symboli Katowic. W latach 1919, 1920 i 1921 r. na terenie Śląska toczyły się walki o prawo mieszkańców do określenia własnej tożsamości narodowej i przynależności terytorialnej (tzw. trzy powstania śląskie). Zginęło wtedy wielu ludzi, których bohaterstwo sprawiło, że Śląsk leży dzisiaj w granicach Polski. W hołdzie pamięci tym, którzy ponieśli śmierć, byli ranni i cierpieli dla Polski postawiono kilkanaście pomników, ale katowicki jest szczególny; nie dlatego, że jest to największy i najcięższy pomnik w Polsce.
Na początku lat 60. rozpisano konkurs na ideowe zagospodarowanie najpopularniejszego ronda Katowic. Spośród ponad 100 projektów jury wybrało wspólną koncepcję dwóch artystów - prof. Gustawa Zemły i Wojciecha Zabłockiego. Rzeźbę odsłonięto we wrześniu 1967 r. Składa się ona z trzech 14-metrowych skrzydeł o rozpiętości 7 m każde, symbolizujących trzy powstania. Monument powstał dzięki pomocy wielu osób i instytucji. Składkę pieniężną na jego realizację ogłosiła Fabryka Samochodów Osobowych Żerań w Warszawie, a materiał (brąz) uzyskano ze zbiórki metali nieżelaznych, przeprowadzonej w województwie katowickim. Pod pomnikiem złożono urny z ziemią pochodzącą z kilkudziesięciu pól bitewnych, na których Polacy oddali życie w obronie Ojczyzny. Rondo im. gen. J. Ziętka