Architekt Carl Ferdinand Langhans wybudował klasycystyczny gmach teatru, właścicielem którego było Teatralne Towarzystwo Akcyjne. Na własność miasta obiekt przeszedł w roku 1878. Dwukrotnie w XIX wieku budynek zniszczyły pożary. W ostatniej jednak odbudowie zyskał arkadowo-kolumnowy portyk a na dachu "zamieszkały" muzy: Euterpe - muza lirycznej poezji, Talia - muza komedii, Melpomena - muza tragedii, Polihymnia - muza śpiewu i tańca.
Po II wojnie komunistyczne władze usunęły z fasady popiersia Beethovena, Goethego, Mozarta i Schilera - nieważne, że byli wybitnymi artystami, ważne było, że co niemieckiego pochodzenia usunąć należało.
"Halka" Moniuszki we wrześniu 1945 roku była tu pierwszym powojennym przedstawieniem. Długo jeszcze (z braku innych pomieszczeń) w XX wieku ten przepiękny budynek służył do przedstawień teatralnych, teatru lalek i operetkowych.
Warto może dodać, że całkowita powierzchnia zastosowanych złoceń sali widowiskowej wynosi 10 tys. metrów kwadratowych.