Spacerkiem po Busku

Wyruszając spod sanatorium Marconi idziemy wzdłuż głównej alei parku zdrojowego kierując się ku alei Mickiewicza. Mijając bramę główną parku stajemy na wprost alei Mickiewicza mając po prawej stronie Sanatorium Bristol, a po lewej Buskie Samorządowe Centrum Kultury, przed którym możemy podziwiać ławeczkę Wojtka Belona, a w środku zasięgnąć języka w centrum informacji turystycznej. Na kawę możemy w tym miejscu wpaść do kawiarni Cynamonowa w BSCK lub do kawiarni w sanatorium Bristol. Jeżeli będziemy już po kawie to udajemy się w górę alei Mickiewicza mijając po prawej stronie pomnik Leszka Czarnego. Idąc dalej aleją miniemy pensjonat zamek Dersława, komendę policji, bank w którym możemy wypłacić gotówkę, budynek starostwa buskiego i urzędu miejskiego, dwie szkoły, pomnik Kościuszki i figurę Nepomuka na skrzyżowaniu z ulicą Kościuszki. Za skrzyżowaniem radzę wstąpić do galerii Zielona, która zawsze oferuje jakieś ciekawe wystawy, a oprócz oglądania sztuki, możemy zaopatrzyć się również w prezent z galerii. Dalszy spacer zaprowadzi nas na rynek, gdzie możemy pozbyć się całości lub części wypłaconej wcześniej w banku gotówki. Z rynku możemy skierować się na wschód ulicą Partyzantów by spojrzeć na dawną synagogę w której wnętrzach, niestety, toczy się drobny handel. Tu przychodzi na myśl przypowieść o Jezusie w świątyni, ale cóż ... Obejrzawszy synagogę zwracamy się na zachód i mijając ponownie rynek idziemy obejrzeć kościół parafialny, dawniej klasztor Norbertanów. Kościół murowany, barokowy i okazały. Po wizycie w kościele kierujemy się ulicą Bohaterów Warszawy w kierunku drewnianego kościółka cmentarnego p.w. św. Leonarda. Jeśli będziemy mieć szczęście, zajrzymy do środka, jeśli nie, obejrzymy go tylko z zewnątrz. Ciekawe są Grobowce otaczające kościółek. Kawał historii Buska i regionu! Jeśli ktoś chce bardziej zgłębić ich historię, radzę zaopatrzyć się w informacji turystycznej w dobry przewodnik. Po zwiedzeniu kościółka i cmentarza ruszamy w drogę powrotną w kierunku uzdrowiska. Kierujemy się ulicą Młyńską a następnie Kusocińskiego do Stawu Niemieckiego, potem wzdłuż skatparku dochodzimy do skrzyżowania z ulicą Uhnasta i dalej posuwając się Kusocińskiego, wzdłuż stadionu sportowego, dochodzimy do nowej części parku zdrojowego. Jeśli zgłodnieliśmy, uratuje nas wizyta w Imosówce, gdzie nas nakarmią i napoją. Z Imosówki dochodzimy alejkami parku zdrojowego do sanatorium Marconi, skąd rospoczęliśmy nasz spacer.