Założony w 1925 roku, przed wojną jako Treudank-Theater w dowód wdzięczności dla obywateli regionu za zwycięstwo w plebiscycie, który odbył się tutaj 11 lipca 1920 r. Obok budynku teatru wzniesionio pomnik Stefana Jaracza. Z powodu wymienionego wcześniej, teatr określa sie jako miejsce podwójne historii. Jako dowód wdzięczności za wygrany plebiscyt, w teatrze grano tylko sztuki w języku niemieckim. Dobre warunki akustyczne umożliwiały wystawianie oper i operetek, które cieszyły się wówczas najwiekszym powodzeniem publiczności. W repertuarze Treudand-Theater można było znaleźć utwory Bizeta, Verdiego, Vagnera, i innych. Ten stan rzeczy istniał do zakończenia II wojny światowej.
Inauguracja nowego teatru, już jako Teatr im. Stefana Jaracza, odbyła się 17 listopada 1945 roku. Na nowe, polskie otwarcie, wybrano sztukę Gabrieli Zapolskiej "Moralność pani Dulskiej". W okresie powojennym teatr od samego początku prowadził bardzo szeroką działalność objazdową, obejmując swoim zasiegiem naweet województwa ościenne. Teatr był wielokrotnie uczestnikiem historycznego juz Festiwalu Teatrów Polski Północnej, zawsze z dużym powodzeniem.
Od 1991 roku teatr zajmuje sie działalnościa dydaktyczną, funkcjonuje tutaj 3-letnie Studium Aktorskie, ze specjalnością: aktorstwo dramatyczne. Współczesna działalność to cztery sceny: Duża (467 miejsc), Kameralna (96 miejsc), Scena Margines (50 miejsc), i Scena u Sewruka (40 miejsc). Każda z nich ma swój odrebny charakter i akcentuje odmienny charakter twórczości teatralnej. W roku 2010 rozpoczety został gruntowny remont teatru, główny założeniem jest rewitalizacja budynku, przebudowa wymienionych scen, oraz wybudowanie łącznika między teatrem a studium aktorskim.