Kamienica Księży Misjonarzy znajduje się przy ulicy Krakowskie Przedmieście 1. Jednopiętrowy, murowany dom został wybudowany przed 1740 rokiem. Posiadał 11-osiowy trakt, mansardowy, łamany dach, asymetryczną facjatkę nakrytą trójkątnym przyczółkiem. W 1701 roku, po ucieczce z więzienia wiedeńskiego, znalazł tutaj schronienie Franciszek II Rakoczy, książę Węgier i Siedmiogrodu, przywódca powstania węgierskiego 1703-1711. Po upadku powstania węgierskiego również ukrywał się w tym miejscu, następnie wyemigrował do Turcji i tam zmarł. W połowie XIX wieku kamienica została rozbudowana i posiadała 14-osiowy trakt. Na początku XX wieku została podwyższona o trzecie piętro. W tym budynku Jan Karski (1914-2000) w 1939 roku rozpoczął swoją działalność konspiracyjną. Działał jako oficer i emisariusz Polski Podziemnej oraz rządu RP na Wychodźstwie. To dzięki niemu świat dowiedział się o zbrodni Holokaustu. W czasie okupacji hitlerowskiej w nieruchomości mieściła się Komenda Policji. 23 sierpnia 1944 roku budynek, zabudowania parafii oraz kościół św. Krzyża zostały zdobyte przez żołnierzy kompani „Genowefa”, „Grażyna”, „Janusz” i oddziału specjalnego pod dowództwem mjr. Bernarda Romanowskiego „Wola”, szefa sztabu komendy Śródmieście-Północ AK. Budynek w czasie powstania warszawskiego w 1944 roku został doszczętnie zniszczony. Odbudowany został w latach 1948-49 według projektu Mieczysława Kuzmy. Przywrócono jego przedwojenny wygląd oraz wystrój kondygnacji przyziemia, nie została odbudowana najwyższa kondygnacja oraz oficyny. Obecnie mieszczą się w nim wydziały Uniwersytetu Warszawskiego.