Barokowy dwór z pięknym mansardowym dachem powstał ok. 1755 r. Umieszczoną w tympanonie datę budowy można jeszcze odczytać, ale widoczny wcześniej monogram „JR” pozostał już jedynie we wspomnieniach i na starych fotografiach.
Dwór remontowano i rozbudowano na początku XX w. Po wojnie był siedzibą PGR. Wnętrza zostały wtórnie przerobione, jednak w niektórych zachowały się jeszcze oryginalne, marmurowe kominki.
Spora część budynku jest podpiwniczona. Jedna z prowadzących do piwnicy klatek schodowych ma ciekawą formę. Podobno miała jakiś związek z odbywającymi się we dworze ceremoniami masońskimi, ale to tylko niepotwierdzona wieść gminna. Dowodów na istnienie tu loży masońskiej nie ma żadnych.
W otoczeniu dworu rosną wspaniałe okazy pomnikowych drzew – jest pokaźny kasztan biały, lipa zwana „Brzęczadłem” i dąb szypułkowy nazywany „Chochołem”. Zaniedbany park przypałacowy, podobnie jak sam dwór wpisany jest do rejestru zabytków.