Znajduje się na Rynku Starego Miasta pod nr 16. Najstarszym znanym właścicielem tej kamienicy był pod koniec XVI w. Józef Słomkiewicz, cyrulik królewski. Na początku XVII w. kamienicę nabył Tomasz Kociszewski, po którym odziedziczył ją jego syn Jan Walenty. Tomasz Kociszewski był ławnikiem Starej Warszawy, a Jan Walenty Kociszewski, pełnił trzykrotnie urząd burmistrza. W drugiej połowie XVII w. dom był w posiadaniu Morykoniego, a następnie w połowie wieku XVIII Michała Nagrodzkiego, pisarza dekretowego koronnego. W czasie sejmu kwaterował tu referendarz koronny.
W okresie Powstania Listopadowego w kamienicy tej osiadł zegarmistrz Antoni Gugenmus, twórca zegarów wieżowych, które przetrwały do Powstania Warszawskiego na wieży ratusza na placu Teatralnym, na gmachu Instytutu Głuchoniemych na placu Trzech Krzyży i na wieży dworca pierwszej w Polsce kolei warszawsko-wiedeńskiej. W czasie Powstania Warszawskiego kamienica Kociszewskich została zburzona. Odbudowano ją w latach 1952-53 wg projektu Teodora Burszego. Na uwagę zasługuje wyróżniająca ją od innych kamienic XVIII-wieczna elewacja.