Idea jubileuszu w Kościele rzymskokatolickim jako uczczenie pamięci narodzin lub śmierci Jezusa Chrystusa została zapoczątkowana w 1300 roku przez papieża Bonifacego VIII. Takie rocznice nazywano Rokiem Jubileuszowym, inne nazwy to Rok Święty lub Rok Miłościwy. Początkowo taki rok miał być ogłaszany co 100 lat, potem co 50, a z czasem okres 50 lat skrócono do 25, zrodził się również zwyczaj ogłoszenia jubileuszu z nadzwyczajnych okazji.
Współcześnie otwarcie Roku Jubileuszowego następuje zazwyczaj 24 grudnia, ogłasza się wówczas też datę, od i do kiedy taki Jubileusz będzie trwał. Takie wydarzenie, które było i jest postrzegane głównie na płaszczyźnie duchowej, upamiętnia się także w sposób zewnętrzny poprzez tablice pamiątkowe, pomniki czy okolicznościowe krzyże. Taki właśnie element w formie przydrożnego krzyża znajduje się w Silicach i odnosi się do Roku Jubileuszowego 1933, który ogłosił papież Pius XI jako Jubileusz Odkupienia, czyli przypomnienie 1900. rocznicy śmierci Chrystusa. Jubileusz ogłoszony został 24 grudnia 1932 roku i trwał od 2 kwietnia 1933 do 2 kwietnia 1934; ciekawostką historyczną może być fakt, że był to pierwszy jubileusz ogłoszony przez radio.
Krzyż w Silicach znajduje się na rozwidleniu dróg wiodących do Skajbot i Patryk. Jest bardzo charakterystyczny dla tego regionu i okresu powstania; metalowa, kuta i ozdobna konstrukcja zamocowania trzonu, promieniste koło w partii skrzyżowania ramion, nad figurką Chrystusa półkolisty daszek. Krzyż zamocowany jest na dużym betonowym cokole, na którym widnieje napis: „Jubiläums Jahr 1933”. Miejsce nie jest zapomniane, bowiem często są przy nim kwiaty, ale raczej postrzegane jest jako po prostu przydrożny krzyż niż pamiątka ważnego wydarzenia.