Za oficjalna datę utworzenia Polskiej Szkoły w Skajbotach przyjmuje się 11 sierpnia 1930 r. Jej pierwszym kierownikiem został doświadczony nauczyciel Józef Hoffmann, który przybył z Wielkopolski. Podobnie jak w innych podobnych placówkach nastąpiła identyczna sytuacja - pomimo zebrania wcześniej wielu deklaracji to na rozpoczęcie przybyło tylko dwoje uczniów. Tradycyjnie więc wzrost tej liczby był najważniejszym zadaniem kierownika szkoły i już wkrótce na zajęcia uczęszczało siedmioro dzieci.
Na początku szkoła mieściła się w izbie wynajętej od miejscowego kowala Krakora, jednak już wkrótce władze niemieckie wymogły na nim wypowiedzenie umowy o najem lokalu. Wskutek takiego stanu rzeczy kierownictwo Polsko – Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na Warmię zdołało zapewnić wielodzietnej rodzinie Franciszka Makoły znaczną pożyczkę z Banku Ludowego na budowę domu, w którym znajdować się miała szkoła polska i mieszkanie dla nauczyciela.
Pewną cechą tego jedynego pedagoga było indywidualne podejście do każdego dziecka. Czynił to nie tylko w szkole ale również podczas zajęć pozalekcyjnych. Ten atrybut znacznie odróżniał go od nauczycieli niemieckich, którzy w większości byli w podeszłym wieku i nie mieli zbytniej ochoty do pracy. Niestety tej opinii nie podzielał ówczesny konsul z Olsztyna Józef Gieburowski, który oficjalnie bardzo krytycznie odniósł się do jego pracy.
Józef Hoffman rozgoryczony taką opinią złożył rezygnację z pracy w szkolnictwie polskim w Niemczech. W marcu 1933 r. przestał pełnić swoją funkcję, jego następcą został Jan Hinc. Nowy kierownik bardzo mocno angażował się w życie mniejszości polskiej, odpierał też ciągłe ataki na szkołę polską. Niestety działanie i szykany antypolskie odniosły skutek. Na podstawie fałszywych oskarżeń władze niemieckie wytoczyły mu proces o obrazę sołtysa i niemieckiego nauczyciela. Jan Hinc prócz zapłacenia dość wysokiej grzywny, z końcem września 1937 r. otrzymał też nakaz opuszczenia Prus Wschodnich.
Obowiązki po nim przejął pochodzący z Powiśla Kazimierz Pacer, ale już po dwóch miesiącach pracy jako obywatel państwa niemieckiego został wcielony na cztery miesiące do wojska. Podczas jego nieobecności zastępował go Wojciech Gromadecki, który do Skajbot codziennie dojeżdżał z Olsztyna. Po powrocie z wojska Kazimierz Pacer starał się być nadzwyczaj aktywny w pracy pozaszkolnej. Rozwinął znacznie zajęcia świetlicowe przygotowując przedstawienia teatralne i prowadząc zespoły muzyczno – taneczne.
Pomimo różnych przeciwności polska szkoła w Skajbotach działała prawie do wybuchu wojny. Kres położyli jej żołnierze Wehrmachtu, którzy w nocy z 23 na 24 sierpnia 1939 r. wtargnęli do budynku i w klasie urządzili kancelarię. W roku 1957 na frontowej ścianie zamontowano pamiątkową tablicę, ma ona przypominać tamte starania o zachowanie tożsamości.
Dom gdzie mieściła się szkoła był zamieszkiwany przez państwa Makołów do lat 70, później wyjechali do Niemiec a na ich miejsce zakwaterowano kilka innych rodzin. Niestety dziś ta jakże ważna pamiątką popada w kompletną ruinę, jest stan przedstawia bardzie obraz goryczy niż dawnej chluby.