Po powojennej odbudowie Krakowskiego Przedmieścia powstała nowa posesja nosząca potrójny numer 47/49/51. Przed sierpniem 1944 r., kiedy zacięte walki Powstania Warszawskiego obróciły większość zabudowy Śródmieścia w jedno wielkie gruzowisko, stały tutaj trzy niezależne kamienice. Warto wspomnieć o budynku noszącym numer 47. W XVII wieku stał tutaj niewielki dom jednego z rzemieślników. W drugiej połowie XVIII wieku parcela należała do Karola Ernesta Schmitta, który w miejscu wcześniejszego budynku wzniósł piętrową kamieniczkę. W późniejszym czasie kamienica zyskała dodatkowe cztery kondygnacje i zrównała się wysokością z sąsiednim budynkiem Józefa Skalskiego. Był to wówczas jeden z reprezentacyjnych obiektów tej części miasta. W wyniku zniszczeń w 1944 r. pozostały ściany boczne kamienicy, a z fasady frontowej jedynie fragmenty parteru. Prowadzący powojenną odbudowę obniżyli jej wysokość oraz wygląd fasady. W klasycystycznej elewacji umieszczono niewielkie ozdoby sztukatorskie.
Zaproponował:
zbyszekf60
Więcej znajdziesz w
Polska Niezwykła mazowieckie