W południowym ramieniu ambitu pomiędzy kaplicami św. Jana Chrzciciela a kaplicą Zygmuntowską znajduje się kaplica p.w. św. Joachima. W XIV wieku kaplicę ufundował biskup Jan Bodzanta p.w. Poczęcia N.P. Marii. Biskup doprowadził budowę gotyckiej katedry do końca. Została konsekrowana w roku 1364. Bp Bodzanta nadał prawa miejskie biskupiej miejscowości Kielce, tutaj też w roku 1366 zmarł, pochowany został w swojej kaplicy na Wawelu.
W XVI wieku kaplicę przebudowano na mauzoleum biskupa Jana Konarskiego, wtedy też otrzymała wezwanie św. Joachima. Pomnik nagrobny biskupa, usytuowany pod oknem kaplicy wykonał Bartolomeo Berecci. Kolejnej przebudowy kaplicy dokonano w XVIII wieku z fundacji biskupa Konstantego Szaniawskiego. Prace wykonane zostały pod kierunkiem architekta Kacpra Bażanki, twórcy pomnika biskupa oraz nadbudowy ambitu katedry. Artysta zachował w wystroju kaplicy elementy renesansowe i barokowe.
W posadzce kaplicy wmurowano płytę pamiątkową z brązu poświęconą tutaj pochowanemu kardynałowi Janowi Puzynie. Marmurowy ołtarz zawiera obraz św. Joachima pędzla Rafała Hadziewicza.