Ulica Dyrekcyjna w Katowicach to jedna z ciekawszych ulic w mieście, rozciąga się między Warszawską a Dworcową. Przy niej zachowała się dość ciekawa zabudowa - głównie kamienic secesyjnych, niektóre z nich są wyjątkowo zdobione. Kamienica pod numerem 10 jest budynkiem narożnym, obejmuje swą bryłą “wejście” w ulicę z częścią elewacji bocznej obejmującej naroże od ul. Warszawskiej. Została zbudowana w roku 1906 w stylu, który jest połączeniem modernizmu z secesją, na rzucie zbliżonym do prostokąta, przekryta płaskim dachem.
Projektantem budynku mógł być Ignatz (Izaak) Grünfeld, ale jak twierdzą znawcy tematu, niekoniecznie musiał nim być. Uwagę przyciągają niewątpliwie elewacje ozdobione dekoracjami sztukatorskimi. Od strony ul. Warszawskiej widoczny jest wykusz obejmujący drugą, trzecią i czwartą kondygnację, podtrzymany na dwóch ozdobnych wspornikach. Wykusz na wysokości trzeciej i czwartej kondygnacji ozdobiony jest wzorami sztukatorskimi. W drugiej kondygnacji osadzono wysokie okna (głównie przy ul. Dyrekcyjnej) a od Warszawskiej, w skrajnej części elewacji zamykają ją sztukaterie o różnej wysokości, szerokości i kształcie.
Elewacja od strony Dyrekcyjnej jest nieco stonowana, widoczne są jedynie dwa nieduże balkony na trzeciej i czwartej kondygnacji. W latach 1935-39 kamienica została nadbudowana o część poddasza, którą połączono ze skrajną częścią od strony ul. Warszawskiej. Lokale na pierwszej kondygnacji zostały przeznaczone na cele usługowe i do dziś taką funkcję pełnią. Kamienica jest tak ulokowana w zabudowie, że niestety nie zawsze można liczyć na światło słoneczne, stąd wydaje się, jakby była nieco przyciemniona.