Ulica Emilii Plater wytyczona została około 1872 r. na terenach położonych pomiędzy ulicą Koszykową i Alejami Jerozolimskimi. Zabudowano ją w większości kamienicami czynszowymi. W czasie II wojny światowej część tej zabudowy uległa zniszczeniu. W czasie odbudowy Warszawy przedłużono ją w 1954 r. do ulicy Twardej.
Wśród obiektów stojących przy pierwotnym odcinku ulicy zwraca uwagę niewielki budynek noszący numer 17. Jest to oficyna pałacowej willi Z. Okoniewskiego stojącej w ukryciu poza wysokim murem otaczającym nieruchomość. Neobarokowy zespół powstał w 1900 r. (według innych źródeł w 1923) według projektu architekta Juliusza Dzierżanowskiego. W fasadzie frontowej oficyny zwraca uwagę nisza z figurką Matki Boskiej.
Willa jest siedzibą Ambasady Maroka. Willa Okoniewskiego jest zabytkiem wpisanym do rejestru w dniu 8 lutego 1992 r. (dec. 1505-A, id. NID 626082).