Przez ponad 100 lat Górzyca była stolicą biskupstwa lubuskiego. Pamiątką czasów świetności jest jej herb przedstawiający dwa skrzyżowane pastorały z sześcioramienną gwiazdą pośrodku. W wybudowanej tutaj rezydencji rządy sprawowało aż 12 następujących po sobie biskupów. Nic dziwnego, że już w 1317 r. miejscowość wymieniana jest w dokumentach jako „oppidium” – miasto.
Po dawnej katedrze, do której ściągali pątnicy z odległych nawet terenów pozostał dziś niewielki ślad w postaci kamienia pamiątkowego . Jest jednak w miejscowości druga świątynia, lokowana przy niegdysiejszym rynku miejskim – kościół parafialny pod wezwaniem Matki Łaski Bożej zwyczajowo zwany Kolegiatą.
Pierwsze wzmianki o istnieniu w Górzycy parafii pochodzą z roku 1342. Obecny kościół powstał ok. 1412 r. za czasów biskupa lubuskiego Jana III z Borsznic, rządzącego już Fürstenwalde. Wybudowano go z kamieni i cegły na miejscu wcześniejszej, drewnianej świątyni stojącej tu z całą pewnością przynajmniej wiek wcześniej (niepewne źródła sugerują, że nawet na przełomie wieków XI i XII).
W XVI w. przejęty przez ewangelików, aż do 1945 r. funkcjonował jako zbór luterański. W czasie wojny trzydziestoletniej dwukrotnie rujnowały go pożary. Zniszczony razem z całą wsią podczas wojny siedmioletniej, odbudowany został ok. 1767 r. Po działaniach II wojny światowej pozostały tylko wypalone ściany i dzwon. Odbudowano go dopiero na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, dzięki staraniom proboszcza z Lasek, Jana Wójtowicza. Kolejnej konsekracji dokonał bp Wilhelm Pluta. Miało to miejsce w 1982 r., w dniu wyniesienia na ołtarze Maksymiliana Kolbe (pierwszą konsekrację przeprowadził Jan Borsznic w 1412 r.) 10 lat później po raz wtóry erygowano parafię w Górzycy.
Wystrój wnętrza został starannie zaplanowany w taki sposób, aby zbytnio nie odbiegał od charakteru odbudowywanej świątyni. W ołtarzu króluje sprowadzony tu i poddany renowacji XVII wieczny obraz Matki Łaski Bożej – Pani Nadodrza. W witrażach umieszczono wizerunki władców troszczących się ongiś o te ziemie oraz świętych związanych z w jakiś sposób z nadodrzańskimi terenami a na chórze zawisły podobizny kilku lubuskich biskupów.