Rejon Babiej Góry, głównie jej północne stoki, stanowił w przeszłości jedno z największych zlokalizowanych w Karpatach Zachodnich siedlisk zbójników. Zbójnictwo było nierozerwalnie związane z kulturą i dziejami Karpat i stanowiło formę ruchu chłopskiego charakterystyczną wyłącznie dla terenów górskich.
Początki zbójnictwa sięgają tu XVI wieku, a jego schyłek przypada na wiek XIX. Gromady zbójników w rejonie Babiej Góry działały zarówno na terenie dzisiejszej Polski, jak i Słowacji. Ich łupem padały głównie szałasy pasterskie, karczmy, bogate gospodarstwa, plebanie i nieraz dwory. Pozostałością po zbójnikach pozostały już tylko pieśni i opowiadania, bardzo liczne w tutejszym folklorze słownym. Legendy mówią o zbójnickich skarbach, schronieniach, kapliczkach i kościołach.
Jedną z takich pamiątek po zbójnickich czasach jest kapliczka św. Jana Chrzciciela, zwana również kapliczką zbójnicką w Zawoi Policznem. Według miejscowej tradycji jej fundatorami byli zbójnicy, którzy wznieśli ją jako wotum przebłagalne za swoje grzechy. Data powstania tej kapliczki jest raczej dość trudna do sprecyzowania. Przypuszcza się, że została ona wzniesiona prawdopodobnie w końcu XVII lub na początku XVIII wieku. W przeciwieństwie do wielu innych kapliczek zlokalizowanych na tych terenach jest to kapliczka domkowa, wymurowana z polnego kamienia, otynkowana, kryta gontowym dachem z cebulastą banią. Jej bezpośrednie otoczenie stanowią trzy lipy będące jednocześnie pomnikami przyrody. W ostatnim czasie kapliczka przeszła liczne zabiegi konserwatorskie i została gruntownie odnowiona.