W 1633 r. pomiędzy ulicami Brzozową i Bugaj rajca miejski Baltazar Strubicz zbudował spichlerz. W 1790 r. ówczesny właściciel, Antoni Fontana, dobudował do niego kamienicę (jednopiętrową od ulicy Brzozowej i dwupiętrową od ulicy Bugaj). Kompleks nazywano wówczas od nazwiska właściciela "Pod Fontanką". Wiek XIX przyniósł przebudowę spichlerza na kamienicę. Z ulicy Brzozowej wchodziło się do niej drewnianym mostem na wysokości drugiego piętra. Na przełomie XIX i XX wieku w budynku mieścił się hotel "Gdański". Po przebudowie w 1921 r. dawny spichlerz włączono do kompleksu budynków "Kooperatywy Profesorów Uniwersytetu i Politechniki", na który składały się domy oznaczone numerami 10 i 12.
W czasie powstania warszawskiego kamienica została wypalona, zachowały się natomiast jej mury. Odbudowana została z ich wykorzystaniem w stylu XVI-wiecznego spichlerza. Zrezygnowano z rekonstrukcji XVIII-wiecznej kamienicy, której pozostałości rozebrano. Dziś obiekt wraz z otaczającym go ogrodem, otoczony arkadowym ogrodzeniem, stanowi atrakcję Starego Miasta.