Pewnym przywilejem wsi parafialnej jest posiadanie własnego cmentarza będącego miejscem pochówku dla mieszkańców lokalnej wspólnoty i wszystkich innych miejscowości przynależących. Sząbruk swoją nekropolię ma zlokalizowaną na ul. Hermana, przy drodze w kierunku Unieszewa, w niewielkim oddaleniu od kościoła św. Mikołaja. Typowe miejsce na tym terenie, które dawniej w pewien sposób łączyło wiernych narodowości polskiej i niemieckiej.
Na cmentarzu zachowało się wiele żeliwnych krzyży, cechowanych kunsztem pięknego wykonania tak tradycyjnego dla tamtego okresu. Niektóre pochodzą z końca XIX wieku, zachowało się także sporo nagrobków z okresu międzywojennego. Przyglądając się płytom nagrobnym tu spoczywających, jak zwykle dostrzeżemy epitafia w języku niemieckim ale z jakże swojsko brzmiącymi nazwiskami. Odnajdziemy też kilka nagrobków datowanych na 3 lutego 1945 r. Niestety jest to bardzo tragiczny efekt zachowania żołnierza radzieckiego wyzwalającego Sząbruk.
Cmentarz jest ogrodzony murem z kamieni polnych, to z kolei jest zasługą nieżyjącego już księdza Józefa Misiaka. W latach 1977 – 1994 pełnił funkcje proboszcza tej parafii.