Nazwa dzisiejszej ulicy Warmińskiej do 1945 roku brzmiała Langgasse czyli aleja Długa, położona w północnej części Śródmieścia. Od momentu swojego powstania była to typowa ulica czynszówek, które powstawały tu gęsto i sukcesywnie aż do roku 1911. Mimo różnych przeróbek a także niestety zaniedbań, trakt ten zdecydowanie zachował swój stary klimat.
Bardzo specyficzny jest budynek pod numerem 23, jest on dosłownie wtopiony między inne kamienice. Właściwie od chwili swojego wybudowania obiekt ten spełniał funkcje sakralne i należał do niemieckiej Społeczności Ewangelickiej, w ramach której działała tutaj część zborów, m.in. Chrześcijanie Baptyści którzy właściwie wybudowali tę kamienicę.
Kaplica działała nieprzerwanie nawet podczas działań wojennych, kiedy to do zniszczonego wojenną zawieruchą Olsztyna przybyli członkowie Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych wraz z rodzinami aby kontynuować działalność. Innym ich zadaniem było zabezpieczenie protestanckich obiektów sakralnych na terenie Warmii i Mazur.
W czerwcu 1945 r. powstał Zbór Kościoła Chrystusowego w Olsztynie, który w lipcu ponownie i oficjalnie przejął dawną własność. Po wyremontowaniu opustoszałej kaplicy zaczęto organizować w niej regularne nabożeństwa, wkrótce też stworzono organizację charytatywną niosąc różnoraką pomoc potrzebującym. Rok 1950 był bardzo ciężkim okresem dla Kościoła Chrystusowego. Wskutek represji ze strony władz komunistycznych aresztowano wszystkich duchownych oraz konfiskowano majątki zborów, zamykając przy tym obiekty sakralne.
Po latach problemów i przeciwności kaplica przy wspomnianej ul. Warmińskiej funkcjonuje nadal, pełniąc swą posługę dla dość sporej grupy swoich wiernych. Przyglądając się owej kamienicy w zasadzie trudno dostrzec w niej cechy, które wyróżniałyby ją jako obiekt sakralny. Na takie przeznaczenie może wskazywać jedynie od frontu osłonięte podcieniem wejście z kutą żelazna bramą, oraz napis na elewacji wraz z sentencja biblijną.
Bardzie przemawia za tą funkcją zaplecze, bowiem tu widać że dom różni się od sąsiednich halową konstrukcją, wieloczęściowymi oknami typu witrażowego i charakterystycznymi drzwiami. Nabożeństwa w kaplicy Kościoła Chrystusowego odbywają się tylko dwa razy w tygodniu, w środę i w niedzielę.