Niewątpliwie opisywana kamienica należy do jednych z najładniejszych budynków w Katowicach. Widoczna jest od ul. Młyńskiej jak i Pocztowej, a także z części obecnego Placu Kwiatowego, będącego częścią dzisiejszego katowickiego Rynku, po przebudowie, a zarazem częścią pierwotnego Rynku, właściwie zniszczonego w roku 1945.
Została zbudowana ok. roku 1898, według projektu przypuszczalnie Luisa Dame'a, w stylu neobarokowym z bogatymi detalami, w tym w szczególności zasługującym na uwagę narożu. Elewacje boczne, tworzące bryłę budynku zbliżoną do trójkąta, zostały ozdobione bogatym detalem głównie nad otworami okiennymi ( w nadprożach ), które to tworzą naczółki widoczne na poziomie drugiej kondygnacji jednej i drugiej elewacji. Owe naczółki swym wyglądem nawiązują jakby do peruek, noszonych w epoce baroku, przez mężczyzn.
Na trzeciej i czwartej kondygnacji naczółki w poziomie nadproży są już nieco skromniejsze. Dodatkową ozdobą obu elewacji są ażurowe płyciny na poziomie drugiej kondygnacji, trochę, jakby przypominały balustrady na balkonach. W narożnikach obu elewacji widoczne są lekko wystające lica, tworzące coś w rodzaju pseudoryzalitu, zwieńczonego ścianką, w której osadzono nieduże okno, zwieńczona zaokrąglonym daszkiem naczółkowym, zakończonym ostrą sterczyną.
W centralnej części elewacji od strony ul. Pocztowej, osadzono symetrycznie płyty balkonowe z ozdobną balustradą, na poziomie ozdobnego gzymsu kordonowego, tworzącym na poziomie czwartej kondygnacji coś w rodzaju ławy podokiennej, zdobionej motywami neobarokowymi. Balkonów za to nie posiada elewacja widoczna od ul. Młyńskiej, jedynie mniej więcej w centralnej jej części widoczne są elementy przypominające pilastry, zakończone ozdobnymi motywami.
Najciekawszym elementem budynku jest chyba jego naroże, które przyciąga uwagę zwieńczeniem dachowym w kształcie nawiązującym do barokowego dachu, z zegarem “na czole” i jakby “uszami”, które tworzą lukarny z bocznych elewacji, osadzone w dachu. Naroże kamienicy tworzy lekko wysunięty wykusz, z trzema balkonami, który na poziomie czwartej kondygnacji, wydaje się być podpierany przez dwie kolumny, na głowicach których umieszczono po bokach dwie rzeźby przedstawiające ludzkie postacie.